Voor het doodsteken van de 38-jarige Irina Adler is Fabian E. (39) vrijdag veroordeeld tot acht jaar celstraf en tbs met dwangverpleging. ‘’Hij heeft haar op gruwelijke wijze om het leven gebracht’’, oordeelde de rechtbank in Rotterdam.

Tijdens een nachtelijke autorit werd de vrouw tientallen malen gestoken met een mes, waarna E. de wagen het ijskoude water van de Nieuwe Maas inreed. Zelf ontsnapte E. uit de auto, Adler verdronk terwijl ze doodbloedde.

Volgens Fabian E. had de vrouw, met wie hij lang een knipperlichtrelatie had, hem die nacht in december 2019 eerst aangevallen met het mes. Hij was onderkoeld en met een messteek in zijn hartstreek uit het water geklommen en naar het ziekenhuis gebracht, waar hij de volgende ochtend vertelde dat er nog iemand anders in de auto had gezeten. ’s Avonds werd de wagen uit het water getakeld.

De rechtbank meent dat moord niet kan worden bewezen, maar sprake is van doodslag. ‘’Met het veelvuldig steken heeft E. tot doel gehad om haar dodelijk letsel toe te brengen en haar met opzet van het leven te beroven’’, oordeelde ze.

De rechters wezen er op dat E. na de steekpartij de auto bij de Parkkade in Rotterdam het water inreed en de vrouw achterliet in de zinkende wagen. ‘’In plaats van rechtdoor te rijden, heeft hij even stilgestaan en daarna de auto naar links gestuurd en is hij met 25 kilometer per uur het water ingereden. Daarna heeft hij het slachtoffer elke kans ontnomen om de verwondingen te overleven door haar achter te laten.’’

Van noodweer was volgens de rechters geen sprake, hoewel E. en diens advocaat tijdens het strafproces nog veelvuldig hadden gewezen op vermeende zelfverdediging, omdat eerst E. zou zijn gestoken. ‘’E. kan niet verklaren hoe hij is gestoken en hoe hij het mes in handen kreeg. Volgens deskundigen is het net zo waarschijnlijk dat E. zichzelf heeft gestoken als dat hij door het slachtoffer is gestoken.’’

De rechtbank merkte daarbij op dat E. zou hebben geweigerd inzage te geven in zijn medisch dossier. ‘’Alleen zijn verklaring is voor het beroep op noodweer onvoldoende.’’

De tbs vond de rechtbank noodzakelijk door het hoge risico op herhaling en de ‘’ernst en aard’’ van het misdrijf. Het Openbaar Ministerie had tien jaar cel en tbs met dwangverpleging geëist.